“Maarten ziet mij, niet mijn beperking”

Jordy van Zonneveld, Management ondersteuner bij SSC-ICT, ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

Ik ben Jordy van Zonneveld, 25 jaar en sinds kort heb ik een hele leuke baan bij BZK op de afdeling SSC-ICT. En daar ben ik managementondersteuner en dat bevalt me heel goed. Eigenlijk wou ik vroeger de horeca in. Sommige dingen moet je echt laten… laten gaan. Sommige dingen gaan gewoon niet. En daar heb ik mij gelukkig bij neer kunnen leggen.

Ik heb cerebrale parese en dat is een soort hersenverlamming. Mijn fijne motoriek is niet goed ontwikkeld en daardoor praat ik wat moeilijker, en ja, mijn handen zijn iets anders dan anders. En ik zit in een rolstoel .Een paar passen kan ik lopen, met houvast, maar ik kan geen hele marathon lopen.

Ik ondervind niet echt hinder aan mijn beperking. Ja, er zijn er een paar dingen waar je tegenaan loopt… rijdt… Maar eh, voor de rest niet echt iets van… hinder, nee. Mijn leidinggevende Maarten ziet mijn beperking niet echt. Hij zegt af en toe: ‘Jor, zeg het nog een keer.’ En dat vind ik gewoon super fijn. Want je kan wel ‘ja’ zeggen en dan begrijp je er niks van, of je vraagt het gewoon nog een keer. En desnoods vraag je het vier keer. Maar je moet het wel echt kunnen begrijpen.

Maarten: Wat mij betreft heeft Jordy helemaal geen handicap. Ik zie alleen maar iemand die ontzettend enthousiast in z’n werk is. Dus ik vind de samenwerking ook een feestje. Ik zie dat hij me steeds meer werk uit handen neemt. Komt ook met steeds meer suggesties en ideeën van zijn kant. Dus hij daagt mij ook weer uit. Soms stelt hij dan de vraag weer even van: waarom doen we dat eigenlijk? Dat is natuurlijk altijd een hele vervelende vraag, haha. Maar ook wel een hele goeie vraag.

Jordy: Hoezo zou je geen dingen vragen, die je niet begrijpt? Toch? Als ik iets niet begrijp, dan bel ik Maarten op: zeg, Maarten, ik snap er geen bal van. Kan jij ff uitleggen wat ik moet doen?

Eerlijk gezegd vind ik dat het moeilijkste van mijn… beperking: dat mensen zien jou in een rolstoel zitten en die denken gelijk: die is geestelijk ook niet helemaal goed. En ja, dat vind ik nog wel het moeilijkst om… om mee om te gaan. Ja.

Maarten: Ik prijs mezelf ontzettend gelukkig met Jordy. Ik vond het eigenlijk vanaf dag 1 – en we werken nu ongeveer een jaar met elkaar samen – vond ik de samenwerking heel erg automatisch gaan.

Jordy leert mij dat ik af en toe wat minder moet klagen. Ja. Ik ben jaloers op de positieve wijze waarop Jordy in ’t leven staat.

Kijkduur: 5 minuten (ondertiteling kun je bij instellingen aanzetten [cc] )

luister naar Viggo Waas